Wilde gis en melksuurbakterieë (MBI) werk saam om suurdeeg te fermenteer. Hierdie mikroörganismes skep 'n unieke ervaring deur gasse te produseer wat die brood sy kenmerkende lugtige tekstuur gee, terwyl hulle ook sure genereer wat 'n heerlike suurheid aan die geurprofiel gee. Soos die wilde gis die suikers in die meel verbruik, stel dit koolstofdioksied vry, wat tallose klein borrels in die deeg vorm. Hierdie proses lei tot 'n ligte, oop krummel, wat 'n kenmerk van goed gemaakte suurdeeg is.

Terselfdertyd verbruik die LAB ook hierdie suikers, maar hul rol gaan verder as net fermentasie. Hulle produseer smaaklike sure wat nie net die smaak verbeter nie, maar ook die brood se rakleeftyd verleng deur die pH te verlaag. Hierdie versuring versterk die glutennetwerk, wat die deeg beter struktuur en stabiliteit gee.

Vir optimale fermentasie, vul jou fles tot 40–45% kapasiteit – nie meer nie, nie minder nie – om genoeg ruimte vir gasuitsetting en mikrobiese groei te laat. Dit is noodsaaklik om 'n kleiner spasie te gebruik wanneer jy jou suurdeegstarter voer. Langer fermentasie verbeter beide geurkompleksiteit en verteerbaarheid in suurdeegbak.

Die eindresultaat is niks minder as 'n meesterstuk nie: 'n bros, goudbruin kors wat heerlik met elke hap verbrokkel en 'n klam en taai binnekant onthul wat suurdeeg van ander brode onderskei. Elke brood is 'n unieke uitdrukking van sy omgewing en bestanddele, wat suurdeeg 'n werklik spesiale bakonderneming maak.